چاه آب، سوراخ یا استوانه ای تو خالی است که انسان به منظور آوردن آب زیرزمینی به سطح زمین، اغلب به طور عمودی در زمین حفر میکند. همچنین در پاره ای از موارد از چاهها به منظور انجام مطالعات و اکتشافات زیرزمینی، تغذیه مصنوعی سفره آب زیرزمینی و ... استفاده میشود.
همیشه چاه آب تا جایی حفاری میشود که به لایه آبدار (منطقه اشباع) برخورد کند. اگر به هر شکلی چاه به لایه دیگری به غیر از لایه آبدار برخورد نماید، حاصلی نخواهد داشت.
زمانی که حفر یک چاه به اتمام میرسد و چاه به یک لایه آبدار برخورد میکند، با توجه به این که استوانه چاه دارای فشار کمتری است و آب نیز تمایل به پُر کردن محلهای خالی دارد، لذا آب اطراف چاه به درون استوانه چاه سرازیر شده و میتوان آب درون آن را با وسایل مختلف مانند چرخ چاه و پُمپ تخلیه نمود.
مراحل اصلی در احداث یک چاه شامل حفاری، لوله گذاری، ایجاد فیلتر، تجهیز و توسعه آن است. در حفر چاهها روشهای متعددی را میتوان استفاده نمود که انتخاب آنها بستگی به مقدار آب مورد نیاز، عمق آب زیرزمینی، شرایط زمین شناسی و عوامل اقتصادی دارد.
برای استفاده طولانی تر از چاهها و جلوگیری از ورود آبهای آلوده سطحی، باید اطراف چاهها را نفوذناپذیر کرد.